Gören yanar ciğerden,
Çabucak geçer serden;
Âşık olan vazgeçmez
Sen gibi bir dilberden.
Görür görmez şen olur,
Görenler nasıl durur…
Bugün ben zevka düştüm,
Birleştim, sen düğün kur.
Gözüm rastgeldi Dosta,
Gözüm yoktur paydosta…
Senin nakşını düzen,
Hallâk gibi bir usta.
Gözünü aç, bana bak,
Dilimden diyor Hallâk;
Bu doğan, güneş değil,
Güneşten daha parlak.
Cihana verir zıya,
Seyredin doya doya…
Aşk güneşi doğarsa
Hacet kalır mı aya?..
Doğsa, güneş olur mat,
Perde çeker katbekat;
Seyredin o güneşe,
O, ruha verir hayat.
Onu görenler ölmez,
Gören, kendini bilmez;
Ona âşık olanlar,
Eğer görmezse gülmez.
(Emre), sen gör ol teslim,
Canı ver de ol sâlim;
O Dosta âşık oldun,
Dilinden söyliyen kim?..
22.10.1943