Gönül! seni medhedeyim,
Ben senden sana gideyim,
Sırrını nasıl diyeyim…
Âşık oldum gönül sana,
Gönül, sana yana yana.
Bütün varlıklar senindir,
Görünüşü bedenindir,
Senden sana gidenindir,
Âşık oldum gönül sana,
Gönül, sana yana yana.
Ayı, günü dönderirsin,
Burçlarına gönderirsin,
Âşıkların önderisin,
Âşık oldum gönül sana,
Gönül, sana yana yana.
Âşıka edersin himmet,
Fakat çektirsin zahmet,
Canım, sende yok merhamet,
Yalvarırım gönül sana,
Gönül, sana yana yana.
Beşerin aklı yeter mi?
Hiç tarifinen (1) biter mi?
Bülbül dikende öter mi?
Âşık oldum gönül sana,
Gönül, sana yana yana.
Yaradanı sen alırsın,
Herkes ölür, sen kalırsın,
Senden sana yalvarırsın,
Âşık oldum gönül sana,
Gönül, sana yana yana.
Senden derdi o Mustafa,
Gönlüme doldurdun safa,
Hükmettirdin Kaf’tan Kaf’a,
Âşık oldum gönül sana,
Gönül, sana yana yana.
Seni bilmez her kimseler…
Yok olurlardı bilseler,
Görünürsün, eğilseler…
Âşık oldum gönül sana,
Gönül, sana yana yana
Yanınca tuttun elimden,
Sırlar söylersin dilimden,
Beni boğdun göz selimden,
Âşık oldum gönül sana,
Gönül, sana yana yana
Âşıklar girer gönüle,
Sevişirler güle güle;
Hayat suyu verdin dile,
Âşık oldum gönül sana,
Gönül, sana yana yana
Akıl yetmez sen Sultana,
Bilinirsin söz tutana,
Bilmiyenler hep utana,
Âşık oldum gönül sana,
Gönül, sana yana yana
Her gelenler böyle söyler,
Kim nefsine olmuşsa er;
Sen (Emre)ye aşkını ver,
Âşık olmuş, yanar sana,
Gönül, sana yana yana.
20.9.942
(1) Tarifinen = tarif ile.