Gönlümüzde yanarsa mum,
Görünür, eylemez mahrum;
Bir adı Gaffar değil mi?
Yeter ki o desin: kulum.

Hikmeti var, binbir türlü,
O istere eder ölü;
Bülbül gibi âşık olsak,
Her yandan açılır gülü.

Her yanı kokusu sarar,
Alanlar edemez inkâr
İsterse bağışlar suçu,
Hemi Kahhar, hem de Gaffar.

Her halden var hazinesi,
İnleyip çıkar sesi;
Canı ona satanların,
Misk olur, kokar nefesi.

Her varlığa odur kadir,
Kim ki yanar, olur Zâhir;
Can, yeter, teslim olursa,
Zehiri eder penzehir.

Muhittir görünen mülke,
İster âşıka görüke;
O kuvvet zâhir olunca,
Bu (Emre) olmuştur gölge.

9.1.949