Gece uyur, gündüz uyur,

Gece uyur, gündüz uyur,
Akşam, sabah dümdüz uyur;
Yârabbî gel sen uyandır,
Bu öz uyur, bu göz uyur.

Gönlüm! uyan, gözüm! uyan,
Öldürmesin seni cihan;
Dönemezsem ben yönümü,
Görünür mü bana civan?

Fırsat vermez zâlim gaflet,
Ben çekerim ona hasret;
Çıksa o Dostun sadâsı,
Duyurur mu acep hayret?

Uyanmıyan, insan mıdır?
Uyuşukluk, ihsan mıdır?
Uyku ile geçti ömrüm,
Zaman mıdır, bir ân mıdır?

Ömür, olsa ikiyüzbin,
Dâvet etse seni, Mübîn,
Mânâsını bilmeyince,
Kurtarır mı seni her din?

Yârabbî! sen et hidâyet,
Ahmed dilinden inâyet;
Bu (Emre) sana yalvarır:
Hallerine acı, gaayet.

Geçirdiği günler, bir ân;
Kalmadı canında derman;
Ben! der ise, soyacaklar,
Meydanda kalacak üryan.

Zapteden: Vasfiye Değirmenci
Çiftehan, Saat:17.25

25.5.1957