(Emre)! bunlar gibi sen de sıbyandın,
Bir anadan doğdun, hem de üryandın;
Nice devir geçtin, geldin âleme,
İkinci doğuşta tekrar uyandın.
Sakın gafil olup bir daha dalma,
Kervan gelir, geçer, uyuyup kalma;
Bu yolların geri dönüşü olmaz,
Issız bucaklara bakıp da dalma.
Sen giden kervana yürü de ulaş,
Arkana bak, nice dökülmüştür baş…
Yetiş, aslın seni çağırmış iken,
Geride kalana olur mu yoldaş…
Otuz iki sene çekmişken emek,
Kabul olmuş iken dilenen dilek,
Avara etmesin dört yanındaki
Elvan elvan açan sihirli çiçek.
(Kuttâ-ı tarik) tir gördüğün suret,
Gözlerini aç da ibretle seyret;
Eğer dalar isen kokularına,
Dışları görünür, bilinmez siyret.
Elini uzatan, olur avara,
Onlar hail olmuş, bırakmaz Yâr’a;
(Emre), nice canlar tutulmuş, bakar,
Hayal denen zalim o inkisara.
8.3.950