Düşmek istersen “hâl” e,
Taklid olur evvelâ;
Bir devir geçer iken
Gönül bu zevka dala.
Geçer iken olur kış,
Bu yol, böyle yapılmış;
Bir devir güneş doğar,
Görürsün ki kararmış;
Bu devir tutmaz karar,
Dem gelir eder inkâr;
Gelirken sadık gelse,
Nolsa Mâşûku arar.
Mutlak eder tekâmül,
Eğer etse tenezzül;
Evvelâ diken doğar,
Üstünde açılır gül.
Ayrılmaz birbirinden,
Tarif edilen: beden;
Dost yüzü âşikârdır,
Acep görmezler neden?..
Durdurmuyor sesini,
Arıyorlar nesini?..
Cihanı ateş alır
Kaldırsa perdesini.
Bozulur zâhir kanun,
Bu aşka olur mu son?..
(Emre), sen anladın mı?
Dosttandır bütün oyun.
9.3.1947