Durmadan artıyor, dünyânın tadı,
Dâim veriliyor; insan murâdı;
İlim, kaldırıyor cehâleti hep,
Yok edip yakıyor, hem de fesâdı.
Her yanı sarıyor, şükür, muhabbet,
İlimler, oluyor, herkese ibret;
Terakki fidanı, açıyor çiçek,
Dimâğa doluyor, (hâl) ile lezzet.
Böyle emreylemiş, bizi Yaratan,
Sevgiler doğunca, kalmıyor nâdan;
Karanlık zulmünü yakıp yoğ edip,
Ne nurlar saçıyor, dünyâya irfan…
Ezelden edilmiş, böyle mukadder,
Her ne ediyorsa, o Hallâk eder;
(Muhabbet İlmi)ni ilân etmeğe,
Dünyâya gelmiştir, nice peygamber…
(Emre) uyanınca, her dâim görür,
Nefsi mahkûm-oldu, kendi oldu hür;
(İbâdet Hâli)ni, eyledi ikmâl,
Tecellî eyledi, sonra (Tefekkür).
Teype alınmıştır.
Saat:12.45
2.5.1959