Dünyaya olduk esir,
Hâl etti müteessir;
Bu kadar söz söyledik,
Acep eyler mi tesir?
Aşk eyledi nasihat,
Geldi, okudu âyât;
Kulağımız duymazsa
Dimağımız almaz tad.
Gönül verdik biz ona,
Düştük hayat yoluna;
Cana hayifler olsun
Eremezsek sonuna.
Sed çeker önümüze,
Mâni düğünümüze,
Ağılı bal katıyor
Dünya her günümüze.
Benzer ağılı bala,
Mâni oluyor hâle;
Haşrolmadan canımız,
Gelip Dostumuz ala.
Ölüp ola beraber,
Kalmıya aslâ eser;
(Emre)! dünyayı sevme,
Dostum seninle küser;
13.10.1946