Dostum için oldum verem,
Bilmem ki ağrıyor nerem…
Gece gündüz âhettiğim:
Cânânın yanına erem. (1)
Gönlümdedir Zümrüt kuşu,
Hak istemez aslâ düşü;
Bu göz ile görülmüyor,
Ne yapalım, Hakkın işi…
Hepinize dedim bacı,
Giydireyim size tacı;
Hakka teslim olursanız,
Bu (Emre) size duacı.
Seyreleyin bu duvarı
Ağlayın siz zâri zâri;
Gönlünüzü yıkarsanız
Görürsünüz nazlı Yâr’ı.
Gönlümüzde var bir kuyu,
Kırk metredir onun boyu;
O Kevserden içmek için
Terketmeli eski huyu.
Ah Sürmeli! Ah Sürmeli!
Bu canı Hakka vermeli.
Bu gözle sana görünmez, (2)
Dostun göziyle görmeli.
Halil, (Emre)yi öldürdü,
Kendin kendine bildirdi;
Gördü ki o çok ağladı,
Girdi canına, güldürdü.
(1) Ereyim, ulaşayım.
(2) Onu bu gözlerle göremezsin