Dört yanımız, döndü göze,
Dînimiz, olunca tâze;
Bizim farzla sünnetimiz,
Kabûl-olur geze geze.
Böylecedir murâzımız,
Her dakîka, namazımız;
Bilmiyen, uzaktan arar,
Kalbimizde Hicazımız.
(Bir Nokta)dır farzla sünnet,
İrfâniyet ile cennet;
Sağa, sola döner iken,
Biz ederiz, hep ibâdet.
Dost yüzüne baka baka,
Ulaşırız, bizler Hakka;
Sorgu, suâl soramazlar,
Gelmezsek âlem-i farka.
Onun iledir canımız,
Damarımızda kanımız;
Gönlümüzde mekân kurdu,
Âh edince, Rahmânımız.
Bizden bize gaayet yakın,
Bildik: bu, emridir Hakkın;
Vâcib-olur her ferâiz,
(Emre)! sen uyanma sakın.
Zapteden: N. Yaramış
Saat:14.55
7.3.1959