Dört yanımız, döndü göze,

İnsanı aldatan, yalan dünyâsın,
Herkesler ta’neder, seni seveni,

Dört yanımız, döndü göze,
Dînimiz, olunca tâze;
Bizim farzla sünnetimiz,
Kabûl-olur geze geze.

Böylecedir murâzımız,
Her dakîka, namazımız;
Bilmiyen, uzaktan arar,
Kalbimizde Hicazımız.

(Bir Nokta)dır farzla sünnet,
İrfâniyet ile cennet;
Sağa, sola döner iken,
Biz ederiz, hep ibâdet.

Dost yüzüne baka baka,
Ulaşırız, bizler Hakka;
Sorgu, suâl soramazlar,
Gelmezsek âlem-i farka.

Onun iledir canımız,
Damarımızda kanımız;
Gönlümüzde mekân kurdu,
Âh edince, Rahmânımız.

Bizden bize gaayet yakın,
Bildik: bu, emridir Hakkın;
Vâcib-olur her ferâiz,
(Emre)! sen uyanma sakın.

Zapteden: N. Yaramış
Saat:14.55


7.3.1959