Dönüyorlar çifte torun,

Bir ânım bir ânı, tutmaz oluyor,
Bir gün olur, kalmaz, nâm ile nişan,
0

Dönüyorlar çifte torun,
Biri kısa, biri uzun;
Bunları (hâl) bürüyünce,
Her tarafa döner boyun.

Neler oldu döne döne…
Sanki bunlar bir mevlâne;
Hâl, istîlâ eyleyince,
Dünyâ gaaiboldu gine.

Acep, bilmem nere gitti?
Bu aşk bize neler etti…
Kıvılcımı dokununca,
Cümle varlık yandı, bitti.

Her taraflar döndü Hakka,
Kalmadı yüzünden başka;
Göz, oldu (Hacerül’esved),
Bilmiyenler, sanır hokka.

İçinde (Nûn vel-Kalemi),
Yazıyor bütün âlemi;
Bu bir esrar satırıdır,
Şaşırdı Mûsâ, kelimi.

Anca Muhammedden doğar,
Yanar, semâlara ağar;
(Emre), lisan yağmurudur,
Duyan kulaklara yağar.

Zapteden: Fuzûle Tezcan
Saat:9.00

Not: Bu doğuş, Emre’nin torunları Fatih ile Halil oynarlarken doğmuştur.

15.1.1959