Dönder çarhı ey Felek!
Kapını aç, biz gelek; (1)
Sen durmadan yakarsın,
Bu canı nasıl bilek? (2)
Yanan, canı unutur,
Ateşte nasıl durur…
Sen durmadan yakarsın,
Dersin: “sen ateşte dur!”
Buna her can dayanmaz,
Yanmıyan, hiç uyanmaz;
Senin aşkında yanan,
Dünya odu’nda yanmaz.
Zevk alırsın yakmaktan,
Ateşe bırakmaktan;
Tekrar tekrar yaksan da,
Âşık geçer mi Haktan?..
O, canı kurban etmiş,
Canı o yola vermiş;
Ateşten çıkarırsan,
(Emre), çıkarma! demiş.
(1) Gelelim.
(2) Bilek = bilelim. 5.11.1943