Ey Çiftehan! sana ettik elvedâ…
Çok sıcak su vermiş, akıyor Hudâ;
Her gelenler […]

Hep kırıştı yüzlerinin derisi,
Bütün böyle, ilerisi, berisi,
Buna benzer her hayatın gerisi,

Neyi sevsem, bakarım onu, ölü…
Her taraflar diridir, sonu ölü;
Âdetidir, mekânı daim […]

Biz yanınca oldu üryan,
Âşıklara eder ihsan;
Lutfunu hiç esirgemez,
Yeter ki edelim […]

Bak neyliyor Yaradan,
Daim ediyor ihsan,
Taşlara verir lisan…
Neylerse güzel eyler.

Haktır her halleri bilen,
Kâh ağlıyan, kâh da gülen;
İbret olsun (ben!) diyene

Aşkın gelirse senin,
Âşıkâre olur din;
İman-ı kâmil budur:
Görenler, olur emin.

Seni halkeyledi bir damla sudan,
Ananın karnında sana verdi can,
Zamanı gelince göründü […]

Ben neyleyim acep, gönül, seninle…
Denizler dururken akarsın göle;
Eğer damla, tevhid etse […]

Her yanı etmiş ihata,
Görünmez, olursa hatâ:
İblis’in sözüne uydu,
Tardedildi Âdem Ata.

Gül açmış oymak oymak,
Olmaz bu hâle doymak…
Mevlâ yüzünü açtı,
Gözlerini aç […]

Deniz dibi tekneli,
Dibine gül ekmeli;
Gülü koklamak için,
Biraz zahmet çekmeli.