Vücudum eskidi derman kalmadı,
Sayılı ömürler zaman kalmadı,
Bilip kavuşunca kendi aslına,
Bu iki dünyada mekân kalmadı.
Gözlerim ağladı yaşı kalmadı,
Bu vücut eskidi hası kalmadı,
Hacer-ül Esvet-i canda bulunca
Mekke duvarında taşı kalmadı.
Rabba yaklaşınca namaz kalmadı,
Can beraber oldu niyâz kalmadı,
Her zerreden baktı benim gözüme,
Halîl’in yaptığı Hicaz kalmadı.
Aynel yakîn oldu îman kalmadı,
Mutmâin olunca güman kalmadı,
Senesiz vakitsiz geçince ömür,
Feleğin döndüğü zaman kalmadı.
Aslına kavuştu kurban kalmadı,
Edep ikmâl oldu şeytan kalmadı,
(Küllimen aleyhû) fâni bilince,
Emre ondan başka mekân kalmadı.
Zapteden: Ruşen Mirici, Temel Akiz
25.09.1969
Not: Bu son Doğuşun târihiyle, Emre’nin vefat târihi olan 14 Ağustos 1970 (Cuma günü gecesi: saat 22.15) arasındaki on, onbir aylık bir zaman zarfında Doğuş doğmamıştır. Bu son Doğuşla, bundan evvelkisi arasında da, bir sene, 15 günlük bir zaman fasılası vardır.