Doğurur doğurur yutar bu cihan,
Nerelere gitti sultan Süleyman;
Cihanı zapt etti O da gaiptir,
İsmi söyleniyor İskender-i Han.
Hükmetmek isterdi hem dahi Dârâ,
Neler geldi geçti fânî diyara;
Gözlerini aç da gönül seyreyle,
Bilinmeyen derde bir çare ara.
Bir yandan gelir de bir yana göçer,
Ecel şerbetini mutlaka içer;
(Küllü halim yezûl) vardır bir hadîs,
İster acı tatlı her şeyler geçer.
Böyle kararlamış mülkün sahibi,
Çoğu düşünmüştür var imiş gibi;
Nice parmakları yalamış yutmuş,
Nerelere gitti Mahmut Kâtibi.
Bazıları görmüş eylemiş îman
Çok yollar kesmiştir bu zalim gûman;
Böyle gelir geçer durmadan döner,
Kaydeyleyip sunmuş bu devri zaman.
Tefekkür edenler düşmüş hayrete,
Parmak basmamışlar acı gaflete;
Ziyâsını vurmuş (Emre)! seyreyle,
Cümle yaratılan bütün millete.
Zapteden: Fuzule Tezcan
25.08.1968 sa: 12.00 Namrun