Uçtu bülbül kaldı altın kafesi,
Her kulakta yuva yaptı o sesi;
Ref’edildi gözlerimin perdesi,
Dahîlek, yâ Resûlallah, dahîlek!
Târif olmaz can kuşunun bülbülü,
Daim sever kalb içinde bir gülü;
Diri olan hiç olur mu bir ölü,
Dahîlek, yâ Resûlallah, dâhilek!
Zapteden: Ayşe Emre
sa: 14:00
11.09.1967