Tutmamıştır bir şey karar,
Böyle yapmış onu Gaffâr,
Sen ayırma bizi senden,
Âkil olan seni arar.
Fânî bizden evvel gelen,
Gâh ağlayıp, gâhi gülen?
Bir şey ile sen haşretme,
Son nefeste seni bilen.
Dâhilek yâ Habîballah,
Koyma bizde dünyâ günah;
Aklımızdan bütün çıksın,
Ancak kalsın sade Allah.
Ondan başka cümle gölge,
Gerek dünya gerek ülke,
Gaafil gönül sen takılma,
Bu can ile mala mülke.
Nere gitti ilk sâhibi?
Fânî hayat mülk sâhibi?
Son gömlekte görülmüyor,
Dikilenden hiçbir cebi.
Sen bırakma bizi bize,
Seyrettirme başka yüze,
(Emre) dâim yalvarıyor,
Düşür sana doğru ize.
Kaplamasın onu gaflet,
İçinde kalmasın hiddet,
Zâtın ile sen haşreyle,
Çektirme Yârabbî hasret.
Zapteden: Fikri Emre
sa: 17:10
02.04.1967