Geçiyor acı, tatlı,
Bahâsız, hem kıymatlı;
Bu ömür
………………………………
Ey Yârabbî, dahîlek!
Nasîb-eyledin görmek;
Bu insanda cem’olmuş,
-Semâda değil- melek.
Dedin: (Ahsen-i Takvîm);
Bu, böylece bir ilim;
İdrâk-eylemek için,
Olmak lâzımdır teslîm.
Neden olur Mürebbî?
Kim öğretir edebi?
Hangi mahlûk okuyor
Mânâları, mektebi?
Kim vâsıl olur sana?
Kim mâliktir lisâna?
Her şey tabi’ olmuştur
Gizlendiğin insana.
Kimlere, bütün hitap?
Kime okunur Kitap?
Lûtuflar âdemedir,
Nefse uyana: azap.
Nedir dönen bu felek?
Bizlere çektin emek;
(Emre)nin dilediği,
Her dâim budur dilek.
Zapteden: M. Görgün.
Saat:20.40
10.3.1964