Bu ne hikmet Yaradan?
Aynadır sana (insan).
Sırrını bildirmeğe,
Kâfî değildir lisan.
Saklar âdem dimâğı:
Canlı Tûbâ yaprağı;
Ahmed’i yetiştiren
Mekke, Hicaz’ın dağı.
Muhammed’in (Hırâ)sı,
Şimdi, oldu burası;
Seni siper ediyor
Âşıkın kalb yarası.
Fakat çok sabır gerek,
Edenler, olur melek;
Eğer dayanırsa kul,
Kabûl-olmaz mı dilek?..
Bilmiyen, sanır hava…
Görmez ehli mâsivâ;
Sana vâsıl-eden hâl:
Sabır ile hem takvâ.
Böyle der her peygamber,
Senden verirler haber;
Âşık-olunca (Emre),
Dâim, olur berâber.
Sanki târîf-etti dil…
Haber verdi Cebrâil;
Tahammül eyleyince,
Pervânedir (İsmâil).
Zapteden: M. Görgün, K. Gökçe.
Saat:22.11
2.1.1964