Bu bebek, (Doğuş) yazar,
Sevilmiş, değmez nazar;
Yârab! seni bilmiyen,
Âlimse, birgün azar.
Aşk kurtarır gafletten,
Benlik denen illetten;
Hakkın yolu açılır
Âhlar ile hasretten.
Bilenleredir, tadın,
Ananlaradır, adın;
Gönül! gel, tutul aşka;
Dünyâdan ne anladın?
İbrettir gelip geçen,
Kuş gibi konup göçen;
Bu bir huya haşrolur
Ecel suyunu içen.
Kulak var sen, bu dile,
Bir dahî geçmez ele;
Tanrıda fânî olun,
Can vermez Azrâil’e.
Bahr-olur, katre iken,
Seyret, kimdir görüken?
(Emre) azap çekerdi
Mânâ gözü kör iken.
Baktı, oldu uçan kuş,
Arayan, mutlak bulmuş;
(Zümrüdüankaa) olan,
O (Kaf Dağı)na konmuş.
Zapteden: M. Görgün.
Saat:19.12
4.12.1963