Yaratır Hallâk, kulu;
Böyle, onun usûlü;
Bu ömür dedikleri,
Geçici hayat yolu.
Benzemez birbirine,
Kimi, benzer derine;
Çoğu, geçer (Celâl)den,
Bâzı, ferah, serine.
Yârabbî!’ verme gadap,
Olmasın sana hicap;
Bu yüzü sana dönmek,
Anladık: büyük sevap.
Rica ederiz onu,
(İrfan Cenneti), sonu;
Sana teslîm-olmamak:
(Yedi Tamu) odunu.
Sensin (Settârül’uyûb),
Eyleme bizi mahchup;
(Emre) eğdi boynunu,
Lûtfeylediyse Mahbûb.
Günahları affeyle,
Senin rahmetin böyle;
Teslîm-al dilimizi,
Dâimâ kalbden söyle.
Zapteden: M. Görgün.
Namrun, Saat:21.00
8.9.1963