Nasıl çağıralım âhı?
Âşık eyliyen Allahı?
Bizlere mekân-eyledi,
Yanarak bakar göz-şâhı.
Seyreyleriz biz, onunla,
O nurla görünür Mevlâ;
İhtiyâcımız kalmadı
Tarîkat denilen yola.
Kendinden kendine ayna;
Durmaz, bakar kana kana;
Güneş ışığı, erer mi
Elektrik gibi sona?
Bu, Tanrının Kandilidir,
İşitenlerin dilidir;
Ne anlasın ehli gaflet…
Âriflerin emelidir.
Onlarda Hakkın aşkı var,
Görerek etmişler ikrâr;
(Emre)! seyret, âşık hâli,
Dâim kaynar, tutmaz karar.
Zapteden: M. Görgün, K. Gökçe.
Saat:22.00
6.6.1963