Her tecellî, evvelinden,
Târîf-eder kul dilinden;
Hâkim kendi, Muhtâr kendi,
Ne gelir insan elinden…
Bilen, Ona olur teslîm;
Sever, eder Tanrı, sâlim;
Aşktandır onun kapısı,
Götürüp gösterir ilim.
Edenlere, Odur Mîrâc,
Orada kabûl-olur Hac;
Bu dert, istemez dermânı
Kendi aşısıdır ilâç.
Bu hastalık, diri kılan;
Hayat bulur, onu bulan;
(Emre)! girdin, geri çıkma,
Fânî olur, orda kalan.
Zapteden: M. Görgün, K. Gökçe.
Saat:21.10
18.5.1963