Ne gamlar çekersin, bu dertli başım?
Zehire karıştı, yediğim aşım;
(Şefkat-eyle!) diye, Sen emredince,
Gam ile hicrandır, benim yoldaşım.
Uzak durur iken, oldu arkadaş,
Berâber geziyor, yürümez yavaş;
Ben gittiğim yerde, gözümü açsam,
Kimseyi göremem, olmuşum bir taş.
Sana kavuşunca, dilemedim ben;
Gaaibettim beni, bilemedim ben;
Şen eylemek için, bütün âlemi,
Şadü hurrem-ettim, gülemedim ben.
Yüzlerim yerdedir, kalmadı gurur,
Neden beni ettin, dertliye me’mur?
Rahmet lâmbasını, yaktın kalbime,
Dâimâ yanıyor, öylece durur.
Emrinde yok-oldu, bütün (Emre)lik,
Kuvvetler senindir, değilim mâlik;
Dileği sendendir, al, kabûl-eyle,
Gönlüne ferah ver, hiç koyma eksik.
Zapteden: Müncibe Görgün.
Saat:15.00
17.5.1963