Bu ne esrârdır Yârab:
Canlandı bütün kitap;
Zevk-oldu her taraflar,
Ateşe yandı azap.
Aşk-oldu her günümüz,
Dâim çıkar ünümüz;
Nereye döner isek,
Zıyâlanır yönümüz.
Ref’oluyor perdeler,
Seyrediyor dîdeler;
Gözümüzün ışığı,
Her gönülleri deler.
Kabûl-olur dilekler,
Yardım eder melekler;
Bu, bir tövbe kapısı,
Nice günahkâr bekler…
Affeder burda Rahmân,
Görülür, kalmaz güman;
Cemâlullah bilinse,
İşte bu, kâmil îman.
Oralardan ötesi…
Bu hayattır perdesi;
(Emre) ağzından çıkan:
Halkeyliyenin sesi.
Varlığıdır nâfile,
Dalında biten güle;
Azâb-ile bilinmez,
Koklanır güle güle.
Zapteden: Müncibe Görgün, Kemâl Gökçe.
Saat:21.10
17.2.1963