Yetiş, Ona var da bak,
Mânâsını sor da bak;
Gönülde neler gizli…
Ortasını yar da bak.
Seyreyle kana kana,
Fakat teslîm-ol Ona;
Avağından başına,
Olmuştur bir muammâ.
Benzemez bu cihâna,
Birgün ölecek cana;
Dışı benzer bir kula,
Bakışı, bütün mânâ.
Baksan, görülüyor et,
Saray, değil iskelet;
Kimisi ikrâh-eder,
Aşıklaradır ibret.
Derler: Ahsen-i Takvîm,
İçiyle dışı ilim;
Fânî olur okuyan,
Arkası: (kalb-i selîm).
(Emre) gördü, tutuldu,
Eriyip de yok oldu;
Kendi bir katra iken,
(Deryâ-yı Ahad) buldu.
Zapteden: M. Görgün, K. Gökçe.
Saat:21.00
25.1.1962