Seherde açılan bir gül müsün sen?
Etrâfında öten bülbül müsün sen?
Sakladım, sakladım, geldin de kaptın,
Bilmem şahin misin, gönül müsün sen?
Âyetler getiren Cibrîl misin sen?
Mevlâya dost olan Halîl misin sen?
Gözlerin söylüyor âyet-i Kur’ân,
Sen seni metheden o Dil misin sen?
Söyleyip dinliyen kulak mısın sen?
Tebessüm-eyliyen dudak mısın sen?
Mansûr’un dilinden, söyledin mânâ,
Sırları fâş-eden, hep Hak mısın sen?
Âşıkları yakan Cemâl misin sen?
Olgunluk üstünde, kemâl misin sen?
Görmeyi istiyen, yanar ateşe,
Yüzlerini örten Celâl misin sen? (1)
Acep Tanrı mısın, insan mısın sen?
Kalbleri söyliyen lisan mısın sen?
Zâtına denilmiş: Ahsen-i Takvîm,
Herşey sende tamam; noksan mısın sen?
Önde rehber olan Ahmed misin sen?
Mânâ ile uyan ümmet misin sen?
(Emre) ölü idi, geldin, dirilttin,
Hayatlar bahşeden rahmet misin sen?
Zapteden: Müncibe Görgün.
Saat:14.00
(1) Onların yüzleri. 8.1.1963