Bilmiyorum ne oldum…
Kendimi sende buldum;
Terahhum-eyle bana,
Sende sarardım, soldum.
Gözünde imiş rûhum,
Beşerdim, oldum mazlum;
Sen şâhsın, ben bir gedâ,
Boynumu eğen kulum.
İstersen gel, beni al,
Ayaklar altına çal;
Ağzımdan söylüyorsun,
(Emre)liğimdir dellâl.
Sana teslîm-oldu dil,
Bakışın, oldu delîl;
Sen bensin, ben de senim,
Kesretim ayrı değil.
Tutulunca ben sana,
Yok oldum yana yana;
Aradım, bulamadım,
(Emre)lik, erdi sona.
Zapteden: Müncibe Görgün.
Namrun, Saat:12.30
31.8.1962