Bülbüllere, gül açar,
Kargalar görse, kaçar;
Bülbülün feryâdını
Dinlemez-olur, naçar.
Gelseler biraraya,
Konsalar bir saraya,
İkisi de sıkılır;
Görünüşü: kuş, gûya…
Birisi güzel öter;
Yanar da, olur beter;
Birine çürümüş et,
Kokar, burnuna tüter.
Hâlimiz, buna misâl,
Ederiz güle visâl;
Anlamayan sorarsa,
Biz deriz: Lâzım zevâl,
(Emre) eyledi târîf,
Duydu, anladı ârif;
Beşerdir, ne anlasın…
Göze görünmez hâtif.
Zapteden: Müncibe Görgün.
Namrun, Saat:8.00
9.7.1962