Seni seveliden, tatlandı âhım,
Aşka tâbi’ oldum, var mı günâhım?
Kapında beklerim, sensin penâhım,
Senden başkasını, sevmem Allahım!
Gözümü açınca, seyrettim seni,
Ateşine düştüm, kaybettin beni;
Böyle ikmâl-ettim, îmânı, dînî,
Senden başkasını, sevmem Allahım!
Ezelîdenberi, durmaz ağlarım,
Gözler ateşine, canı dağlarım,
Derede su gibi, sana çağlarım,
Senden başkasını, sevmem Allahım!
Nazarımda yoktur hûriyle melek,
Tûba ağacından, meyvalar yemek;
Tâ ezelden budur, ettiğim dilek,
Senden başkasını, sevmem Allahım!
Gözlerimin, yandı, şükür perdesi,
Kulağımda yoktur, dünyânın sesi,
Bülbüllerle doldu, bu ten kafesi,
Senden başkasını, sevmem Allahım!
İsmâiller gibi, ben oldum kurban,
İçten içe akar, hiç durmadan kan,
Can sana geçince, eyledin ihsân,
Senden başkasını, sevmem Allahım!
Gelsin, ibret-alsın, nice peygamber,
Cebrâilsiz verdin, (Emre)ye haber,
Her nere giderse, oldun berâber,
Senden başkasını, sevmem Allahım!
Kaşıyın ortası, cenneti âlâ,
Gören duramayıp, eder esselâ;
Kapısı açıktır, her duyan kula;
Senden başkasını, sevmem Allahım!
Bildik, senden çıktı, Rabbül âlemîn,
Ona sebep-oldu, Muhammed Emîn,
Çünkü hazînedir gaayetle zengin;
Senden başkasını, sevmem Allahım!
İki dudakların; bâb-ı Cebrâil,
Dâim dâvet eder, ortasında, dil,
Orda gaaiboldu, gördü (İsmâil);
Senden başkasını, sevmem Allahım!
Zapteden: Müncibe Görgün.
Saat:15.00
21.5.1962