Kim anarsa adını,
Veriyor murâdını;
Çünkü Muhît: işitir
Âşıkın feryâdını
Bilir her hâli: Habîr;
Kendisinindir tedbîr;
Gören gözler Onundur,
Bütün hâl, Ona zâhir.
Acep olur mu gizli,
Saklıyanların hâli?
Kurtulur teslîm-olan,
Nûr-olur her emeli.
Bulur dâimâ felâh,
Odur her hâle âgâh;
Darda kal, imdâd-eder,
Sığın, Hazreti Allah.
Etsek, suçlara tövbe,
Mekân kurar bu kalbe;
Kim girip okumamış
Bu esrarlı mektebe?
(Emre) etti tahsîli,
Oradan söyler dili;
Görüp fânî olunca,
Kendi, oldu emeli.
Zapteden: Müncibe Görgün.
Saat:17.00
14.3.1962