İmdat senden, Aşk! yetiş!
Yanıyoruz; gel bitiş;
Eğer yardım edersen;
Senin ile biter iş.
Hareket etmez kollar,
Kapanır bütün yollar;
Kapından ayrılır mı
Seni anlayan kullar…
O Mevlâ, senin ile;
Sen kuvvet ver bu dile;
Yüzün, hiç, açılmaz mı,
Kim baksa güle güle?..
Gönülde olsa gadap,
Yüzünden kalkmaz nikap;
(Emre) seni göreli,
İstemez günah, sevap.
Zapteden: Müncibe Görgün.
Namrun, Saat:21.14
25.6.1961