Bilmiyorum ne oldum?
Bu benlikten kurtuldum;
Bülbülüm, gül önünde
Ötüp, sarardım soldum.
Bakıp, ettin dîvâne,
Yakıp, ettin pervâne;
Gönlümü vîrân-edip.
Şarap dolu meyhâne.
İstiyene sunarım,
Beni sâkî sanarım;
Onyedi yaştan beri
Âh-ederek yanarım.
Görünmez bende duman,
Eğer baksa bu cihan;
Yolum, dayandı sana,
Hitam buldu dîn, îman.
Âlemler, eylesin zem.
Kimseye etmem sitem;
Neme lâzımdır cennet…
Aşkın, oldu, cehennem.
Yakmaya gücü yetmez,
Küldür, dumanı tütmez;
(Emre)yi söndürmeye,
Denizler suyu yetmez.
Çünkü gözler ışığı,
Yüzbin güneşler ağı;
Görenlere, vücûdu,
Oldu Arafat Dağı.
Zapteden: Müncibe Görgün.
Namrun, Saat: ?
12.4.1961