Gözlerin içinde, ne hâl gizlidir…
Nice sevdâlarla, vebâl gizlidir;
Arayıp bulana, visâl gizlidir;
Aşka bürününce, seyrânımız var.
Konuşmak bilene, haber gizlidir,
Gizlemek bilene, siper gizlidir,
Kendinden geçene, Dilber gizlidir,
Karşısında duran hayrânımız var.
Sayısı bellisiz milletimiz var,
Yıkılıp gitmeyen devletimiz var,
Sirâyet-eyleyen illetimiz var,
Lâyık olanlara, dermânımız var.
Kıymet biçilmiyen yâkut gizlidir,
İbâdet edilen Mâbud gizlidir,
Mezâmîr söyliyen Dâvud gizlidir,
Ledünnî ilminden, harmanımız var.
Nebîler Sultânı Ahmet gizlidir,
Varıp uyanlara, himmet gizlidir,
Müjdesini duymuş ümmet gizlidir,
Kitapsız, satırsız Kur’ânımız var.
Tasfiye edilmiş âdem gizlidir,
Kalbler yarasına, merhem gizlidir,
Göz ile yazılmış kelâm gizlidir,
Aşk-ile okuyan insanımız var.
Söylediğimiz söz, kuşların dili,
Bize târîf-eden Muhammet, Ali;
Ölüp dirilenin, olmaz eceli.
(Emre)den söyliyen lisânımız var.
Candan işitende, kalmaz kabâhat,
Aşkın ateşine, dayanır mı sed?
Nefsini öldüren, edilir dâvet,
Bize: (gelin!) diyen, Rahmânımız var.
Zapteden: Müncibe Görgün.
Saat:8.30
5.4.1961