Gönül! gel Ona güven,
Sev de karış, deme : Ben!
Meyyâl-olma kimseye,
Sevgisi, olur kefen.
Yaklaşma, olur hatâ;
Aldanma o kıymata;
Ebedî diri iken,
Seni eder bir meyvâ.
Ahlâkın çürür, kokar,
Gözlerin nasıl bakar…
Edep-hayâlı insan,
Sana yaklaşmaz, korkar.
Diril de ol bir amber,
Bu (Emre)den al haber;
Yaradılmıştır sâdık,
Ayrılma, ol berâber.
Birşey gelmez elinden,
Tanrı söyler dilinden;
Bin pâre ederlerse,
Geçemez emelinden.
Böyledir yaradılış,
Berâber ol da, alış;
Neyler kulaktan duymak…
Onun ile bir çalış.
Zapteden: Müncibe Görgün.
Mersin, Saat:10.45
22.2.1961