Pervâz-et havamızda,
Çok yaşa yuvamızda;
Kokusunu gel de al,
Yan, kavrul tavamızda.
Semâlarda kuş gibi,
Bu aşktan sarhoş gibi;
Bak, Süleyman, mühürü
Gözlerde bulmuş gibi,
Kalmasın günâhımız,
Yok-eylesin âhımız;
Nice Süleyman gizler
Bizim bu göz şâhımız…
Bu, bilinmedik sırlar,
Gel gör de, ol hükümdar;
Adedi olmayan kul,
Semâ elinden arar.
O, yakın bizden bize,
Görünür yanan göze;
Nasıl ben anlatayım,
Kül olmayınca, size…
Uzak değil, bir karış,
Gel, kalbimize karış;
Sevdâ hüstürdü ise,
Affı çoktur, bil, barış.
Kirli olanı yıkar,
Temizler, sonra bakar;
Yanar (Emre)nin gülü,
Vakıtsız, dâim kokar.
Zapteden: Müncibe Görgün.
Konya, Saat:22.00
Necati Büyüktermiyeci’nin evinde.
3.1.1961