Yüzünü görünce, hayrân-eyledin,
Benim sevdiğimi, üryân-eyledin;
Uzaktan görürken, geldi yakına,
Onu benim ile, bir can-eyledin.
Kendime gelince, târif-eyledin,
Sırrını bilmeye, ârif-eyledin;
Ateşe düşürdün, çıkardım onu,
Beni görmeyene, hayif-eyledin.
Âşıka gönlümü, vatan eyledin,
Saltanat sâhibi sultân-eyledin;
Sabır hazînesi, açtı kapağı,
Gözler bakışına, satan eyledin.
Nice dertlilere, şifâ eyledin,
Sadâkat eyledin, safâ eyledin;
Gamları toplayıp, attın denize,
İkmâl-eyleyince, vefâ eyledin.
Açılmış gül-edip yaprak eyledin,
Yetiştirmek için, toprak eyledin;
Gözlerimi verip, bakınca sana,
Kimi gösterdiysen, bir Hak eyledin.
Ağyârı sevdirdin, bir yâr-eyledin,
Binbir sıfatını, hep vâr-eyledin;
Gönül bahçesine, oldun bağıban,
Gülüşlerin ile, tin ar eyledin.
Yetmişbin millete, kardaş eyledin,
Sana yürüyene, yoldaş eyledin;
Dâim, bâzı gözler, gözler yolunu,
Siper-eylemeye, çift kaş eyledin.
Yanan gönüllere, taksîm-eyledin,
(Emre) adı verip, isim eyledin;
Senin ile olmuş, bir cism-i lâtîf,
Beyin boşluğuna, resim eyledin.
Zapteden: Müncibe Görgün.
Saat:10.15
31.12.1960