Nerelere gitti, bunca emekler?
Bu açık kapıyı, nice kul bekler…
Sâf-olmuş Âdeme, lâzımdır secde;
Beşer ne anlasın… eder melekler.
Tanrı ile birdir, bir kula benzer,
Sırâtı Müstakîm, o yola benzer;
Târîf-edilir mi, dimâğın tadı?
Gözler ile yenen, her bala benzer.
(Cemâl) kendisinin, bak, bize benzer,
Hacerül’esed mi? Nur göze benzer;
Dışına vurmuştur, aşkın zıyâsı,
Dimâğa hükmeden, kalb, öze benzer.
Dâim metheyleyen dillere benzer,
Kokusunu saçan güllere benzer;
Bizim ile birdir, yabancı gibi;
Ciğerlerden akan sellere benzer.
Gözlerden seyreden bir şâha benzer,
Yürekten edilen her âha benzer;
Âşık gözü ile, eğer bakarsak,
İstîlâ eyliyen Allaha benzer.
Dönen felekleri tutana benzer,
Gönüller beğenip, yatana benzer;
Onun için yanar, aşk ateşinde,
(Emre)yi içine atana benzer.
Zapteden: M. Görgün, Nesîmî Özsevenler.
Mersin, Saat:18.10
11.12.1960