Bize ne eyledi Yâr…
Ahlarımızı duyar;
Garkeyledi bir hâle,
Sevdi, etti bahtiyar.
Yıkılmadık saltanat,
Uğrayamaz bir afat;
Târîfi mümkün değil,
Nebî, bulamadı ad.
Birikse bütün âlim,
Gelse (Mesîh)le (Kelîm),
Etseler bana suâl,
Söylemez olur dilim.
Duyulur bakış ile,
Aşk ile yakış ile;
Gizlidir içten içe,
Seziliyor dış ile.
Misâldir bal arısı;
Öter bülbül sarısı;
Feryâd dâvet-eder;
Âşıklara, darısı!
Dâvet eder zâr-ile,
Dâim inkisâr-ilel;
Kayıt kuyûdâtı at;
Varılır mı âr-ile?
Çözülmeden bu bağlar…
Âr ile edep, bağlar;
Kıvılcım değen âşık,
Bâzı güler, hem ağlar.
Söylenen himmet, onun,
Bitmedik devlet, onun;
Olur, durmadan nâzil,
Mânâlı âyet, onun.
Yanarsa, eder zuhûr;
(Emre) ümmîdir; okur;
Bu (Canlı Kitap) ile,
Ayrılmaz, bekler durur.
Kâğıttan defter değil.
Dışardan haber değil;
Her güzeller soluyor,
Çürüyen dilber değil.
Zapteden: Müncibe Görgün, İhsan Yöntem.
29.9.960 Saat:20.00