Yanar yüreğim, yanar,
Dâim yakan ateş var;
Dolmuş göz kadehine,
Bakışlarıyle sunar.
Etmedi beni mahrum,
Çoık sırlar, oldu mâlûm;
Nice bin pervâneye
Işıklı, oldum bir mum.
Bekliyor nice İsâ,
(Tûr)ları ile Mûsâ;
Gönlüm, oldu hazîne,
Mânâlar saklar kasa.
Açılsa, çıkar himmet,
Zuhûr-eder alâmet;
Buradan alır verir
Diri olan Muhammed.
Vücûdum, oldu (Burak),
Nurdur, görünür toprak;
(Emre) geçer kendinden,
Dilinden söyliyen: Hak.
Zapteden: Müncibe Görgün, Fehmi Görgün.
Namrun, Saat:11.30
18.9.1960