Yârabbî! eyle şefkat,
Bulalım ölmez hayat;
Geçirdik nice ömür…
Var mıdır bunda kıymat…
Gördük ki: bütün fânî…
Lâzım imiş maânî;
Her gelen, tekrar gider:
Sultan Süleyman hani?
Bâkîdir senin yüzün,
Bize bakıyor gözün;
Çok şükür ki karıştı
Sözlerimize sözün.
Sana bakıyor duyan,
Kâmil ardına uyan;
Ne anladın sen, gaafil!
Dinle, uykudan uyan.
Cihâna eyle nazar,
Nefsine uyan, azar;
Dünyâya güvenirsen,
Sana da mezar kazar.
Bir hâl bulduk, ölümsüz;
Her tarafın, olsun göz;
Güvenme bu vücûda,
Hakka teslîm-olsun öz.
Âşık ol baka baka,
Ara da bul, sen, (bakaa);
Elinde iken fırsat,
Emâneti ver Hakka.
Hiç güvenme bu mülke:
Delîl-olmasın gölge;
(Emre), bir yoldur, geçer;
Onu aldatmaz ülke.
Zapteden: Müncibe Görgün.
Saat:15.30
8.8.1960