Seni gaaibeder isim,
Çeşitli görünen cisim;
Gayriye meyil verenler,
Temiz aşkı eder taksim.
Aldatır, et ile deri,
Bu ışıktan, o, kor geri;
Görülensin, gören sensin,
Seyredersin bütün kiri.
Kendisine eder zulüm,
Bu zıyâdan olur mahrum;
Demedin mi sen Kur’anda:
(Bana dönsün âşık kulum.)?
Uzak, yakın, sensin Habîr,
Harekete, lâzım tedbîr;
Tutmazsan suçlu elini,
Azap onda, yoktur cebir.
Herkes, ettiğini çeker,
Biçtiğini, evvel, eker;
Bir aynadır bütün hâlin,
Her suç görünürmüş meğer.
İmdâd-et ya Resûlallah!
Bulalım nefisten felâh;
Düşürüp de tuzağına,
Yüzümüze sürer siyah.
Biz nasıl dönelim sana,
Bürünürsek kirli dona?
Gözümüz yere bakarsa,
Sevemeyiz kana kana.
Affeyleyip, eyle temiz,
Şefkatine muhtâcız biz;
Aşkın ile yıkamazsan,
Bu kiri, alamaz deniz.
Sanırız, yaparız gizli,
Yüzümüzde olan beli: (1)
Bu (Emre)den nutkeyleyen,
Her şeyi görenin dili.
Affın için eder ricâ,
Gençler olsun, ister koca;
Kendisi bir ümmî insan,
Değil molla, hem de hoca.
Zapteden: Fehmi Görgün.
Namrun, Saat:22.00- 22.15
(1) Bel = İşaret, iz. 30.7.1960