Âşıklar, bekler doğuş, (1)
Yine başım oldu hoş;
Baktım gönlüm yaralı,
Sevdiğine vurulmuş.
Şifâyı umar ondan,
Gamsızdır, olmuş handân;
İstemiyor tedâvî,
Lezzeti almış kandan.
Çünkü odur gıdâsı,
Nasîbetmiş Hudâsı;
Onun bir gülüşüne,
Bin can, olsun fedâsı…
Ayrılmıyor dalından,
Mîrastır ecdâdından,
Bütün geçerek almış,
Benliğinden, adından.
Yok-olmuş iki cihan,
Helâk-olmuş nice can…
Bizi, gözsüz, göremez,
Soyunduk, olduk üryan.
Büründük bir nizâma,
Zuhûr-eden bu gama;
Sâde siyah görüyor
Anadan doğan âmâ.
Ayânız, bakan göze,
Bu nûr, verilmiş bize;
(Emre), taksîm-eylemiş
Kendisini her yüze.
Zapteden: Ö. Altınören, İ. Muallâ.
Mersin, Saat:12.50 – 12.59
(1) Doğuşu zaptedenler, doğuş olacağını anlıyarak, ellerinde defterler olduğu hâlde beklerlerken bu doğuş doğmuştur. 26.7.1960