Çamlara belenmiş, bu güzel Namrun,
Kimisi kısadır, kimisi uzun;
İbret gözü ile, baksa bu insan,
Güzelliklerine, oluyor meftun.
Sık sık yetişmiştir, bütün ağacı,
Uzun ömürlüdür, biten ardıcı;
Bir zaman gelip de tahlîl-edilip,
Tabîp arayacak, bizden, ilâcı.
Tasfiye edilir, ormanda hava,
Gönül yaylasından, gel, ara devâ;
Bu akılla fikir, şifâ bulursa,
Kimse ile kalmaz, kavga ve dâvâ.
Hüzün hüzün eder, dereleri ün,
Duyan bütün kalbe; olur bir düğün;
Arkadaki vakıt, kayıbolursa,
Dem bu demdir, vakıt, demlerde bugün.
Uyan gönül, uyan, geçirme demi,
Yaraların varsa, gel, al merhemi;
Babalar gidiyor, kalıyor evlât,
Secdeyi bildiysen, gel, gör âdemi.
……………………………………………….
……………………………………………….
……………………………………………….
……………………………………………….
Tarihsiz.