Bakıyor, sanki melek
Arzûsu kimi görmek?
Her tarafı bal dolu;
Vücudu, olmuş petek.
Bakışındadır tadı,
Şefkat etmek, murâdı;
Binbir isim içinde
Anılmaz onun adı.
Gelmiş nice peygamber,
Getirmiş birçok haber;
Anlatmış hâl lisanı,
Bilen ile berâber.
Târîf edilmez lezzet,
Yaratan, çekmiştir sed;
İmkân mıdır bildirmek,
Hallâk etmezse himmet…
Akıllar nasıl ere?..
Bilir, aklına göre;
Aşkın bu ateşine
Düşmelidir bir kerre…
Kendi olmalı râzı,
Vermeliyiz murâzı;
Bu (Emre)ye attılar,
Etmedi îtirâzı.
Yandı, etmedi ihmâl,
Sükût-etti, oldu lâl;
Mal sâhibi, içinde;
Kulluğu, oldu dellal.
Dâim söyler, duyana,
Kendisine uyana;
Sağır, kör eder, gaflet; (1)
Himmet olup, uyana.
Zapteden: Müncibe Görgün
Namrun, Saat:16.00
Not: Bu doğuş, Emre’nin torunu Sevgi salıncaktayken doğmuştur.
(1) Gaflet, insanı hem sağır, hem de kör eder. 21.7.1960