Kadifeden kesesi,
Sanki bülbüldür sesi;
Cennet kokusu gibi,
(Söylerken çıkan sesi).
Dönüyor nice melek,
İsterler onu görmek;
Herbirinin gözünde,
Açılmış nurdan çiçek.
Yetiştirmiş bahçıvan:
Kimi gül, kimi reyhan;
Bir beşer el sunamaz,
Onu kokluyor Rahman.
Bunlar değildir nebat,
Kullara saçar hayat;
Ona yaklaşmak için,
Lâzımdır azim, sebat.
Eylemelidir minnet.
Arayı açar, izzet;
(Emre)! sözüm sanadır,
Sen, seni unut, seyret.
Zapteden: M. Görgün, N. Yaramış, Ö. Altınören.
Namrun, 14.7.960 Saat:18.10