Ben dönerim dolap gibi,
İçilirim bir âb gibi,
Görünürüm serap gibi,
Ne eyledi bu aşk beni…

Durmaz akar gözden suyum,
Neye benzer bilmem huyum…
Topraklarda yatar boyum,
Ne eyledi bu aşk beni…

Kalbim, durmaz, dâim yanar,
Duman edip göğe sunar,
Âlem beni deli sanar,
Ne eyledi bu aşk beni…

Hep karıştı bu canıma,
Hem dînime, îmânıma,
Ateş koydu dört yanıma,
Ne eyledi bu aşk beni…

Hep tutturdu bir ceryâna,
Ben bakarım yana yana,
Âşık etti her insana,
Ne eyledi bu aşk beni…

Pâk gözlere âşık etti,
Kaçamadım, bana yetti,
Benliklerim yandı, bitti,
Ne eyledi bu aşk beni…

Gece gündüz ben inlerim,
Çanlar gibi hep çinlerim,
Onu kalbimden dinlerim,
Ne eyledi bu aşk beni…

Bu âlemde etti yektâ,
Gezerim ya, sanki mevtâ,
Hareketim, oldu hatâ;
Ne eyledi bu aşk beni…

Âzâlarım sanki bir dil,
Söyler gönlüm, oldu delîl,
Anlamayan, der: (İsmâil);
Ne eyledi bu aşk beni…

Kendi oldum göre göre,
Beni tuttu O, bir kerre…
Ben O oldum, derler (Emre);
Ne eyledi bu aşk beni…


Zapteden: Müncibe Görgün.
Namrun, 5.7.960 Saat:23.20