Bir kerre görenin, dönmüyor dili,
Nasıl târîf etsin, bulunmaz mislil;
Lisânı-hâl ile, bilen, konuşur,
Anlamayan duysa, der: Bunlar deli!
Târîf etmek için, adetsiz kitap,
Akılla, fikirle, edilmiş hesap;
Aşk ile görenler, bilir, bildirir,
Gözler bakışıyle, ederler hitap.
Meşgul-eylemiştir, binbir âlemi,
İnsan eli ile yazan kalemi;
Meydana çıkarmış, bütün müşkülü,
Mekân zannedilmiş, kilise, câmi.
Onun sarayıdır, kül olan gönül,
Orada yetişir, âşık eden gül;
Nasıl târîf-etsin, kendi derdini?
Bakıp âşık olmuş, ey (Emre)! bülbül.
Zapteden: F. Tezcan.
Saat:15.20
7.6.1960