Çıktı sadâmız bizim,
Baktı Hudâmız bizim;
Topraa hayat verir
Gülsek, edâmız bizim.
Şen olursak, gelir yaz,
Gönlümüz, olur Hicaz;
Dinde ibâdetimiz:
Cânân ile olan naz.
Eğer bürünsek (Hâl)e,
Bizi eder istîlâ;
Gökyüzünde Aranan,
-Arada yok fasıla-
Bitişik bizim ile,
Aldanmak Cebrâil’e; (1)
Her yanı dolaşırız
Onunla güle güle
(Emre) ile berâber,
Bir ân ayrılmaz Dilber;
Diyen, duyan kendisi,
Kimden gözlesin haber?
Zapteden : N. Özsevenler, S. Akgül, E. Özhatay.
3.6.954 Saat: 21.20 – 21.30
(1) Aldanmak = Aldanmayız demektir.
3.6.1954