Diyar dolandırır, bu bizim tâlih,
Gerçek tasdîk oldu, hem dahî sahîh;
Tavsiye edildi, bir karar: (sabır),
Tek isim olarak, çekeriz tesbih.
Buradan açıldı, şükür, yolumuz,
Îtirâz etmeyiz; bu, usûlümüz;
İrfan cennetinin anahtarıdır,
Bahâsı, göz kanı; değildir ucuz.
Uçmak, hûri, gılman, acep ne ola?
Yârabbî! bahşeyle, isteyen kula;
Yüzünü devretti, şükür, bizlere,
Biz iki cihânı, verdik bir pula.
Bize emredildi: (Geçin bunlardan!)
Mevlâyı bulunca, oldular nâdan;
Yüzümüzü dönsek, hasret çekeriz,
Tekrar görünür mü, acebâ Rahman?
Onun için, Haktan, ısrârımız var,
Çünkü vâdeyledik, ikrârımız var;
Bize hükmeyleyen, nefs-i bed-şumdu,
Eli kolu bağlı inkârımız var.
Ateştendir ipi, değip çözemez.
Sağda, solda, önde, dönüp gezemez;
Nakş-i İlâhîyi, seyrân ederiz,
Arzû libâsını, alıp bezemez.
Yanıp tükenmiştir her teşvîşimiz,
Îmân-ı kâmildir, dâim işimiz;
Biz ikrâr eyledik, bu (Emre)ile,
Ondan geldik, tekrar, tek gidişimiz.
Zapteden: Neş’e Kayalıyük
Saat:8.00
Not: Bu doğuş, Ceyhan’a giderken otomobilde doğmuştur.
10.7.1956